Dialogue - Greek
Hide|
| Αθήνα | ||
|
| Η Αθήνα βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της Ελλάδας και αποτελεί την πρωτεύουσα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, μια πόλη- κέντρο διαμόρφωσης του Δυτικού πολιτισμού, με πολυτάραχη ιστορία. | ||
|
| Σύμφωνα με τη μυθολογία, απέκτησε το όνομα της από τη θεά Αθηνά ύστερα από συναγωνισμό με τον Ποσειδώνα για την ανάδειξη του προστάτη της πόλης. | ||
|
| Η ιστορία της θεωρείται πως ξεκινά ήδη από την Νεολιθική εποχή, αναδεικνύεται όμως σε κέντρο πολιτισμού και διανόησης κατά την αρχαιότητα και ειδικότερα στην Χρυσή εποχή (500-300 πΧ), οπότε και μπήκαν τα θεμέλια της δημοκρατίας και αναπτύχθηκαν οι τέχνες και τα γράμματα. | ||
|
| Χαρακτηριστικό επίτευγμα εκείνης της εποχής ήταν η κατασκευή του Παρθενώνα. | ||
|
| Από το 146 πΧ, με την υπαγωγή της στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και την εξάπλωση του χριστιανισμού, άρχισε να ξεθωριάζει η λάμψη και η δόξα της. | ||
|
| 1310 χρόνια αργότερα, περνά στην κατοχή των Οθωμανών για 400 χρόνια, ως το 1821 που ξεκινά ο αγώνας ανεξαρτησίας. | ||
|
| Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Αθήνα υπέστη πολλές καταστροφές και σε μνημεία μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας. | ||
|
| Η σύγχρονη ιστορία της ξεκινά το 1834 με την ανακήρυξή της σε νέα πρωτεύουσα του κράτους, με διάφορα γεγονότα να την σημαδεύουν, όπως η Μικρασιατική καταστροφή (1922), ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η έκρηξη οικοδομικής δραστηριότητας το ‘60 και η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1981). | ||
|
| Η πόλη αποτελείται από δύο κέντρα, το αρχαίο και το σύγχρονο, τα οποία ενώνονται μέσα από ένα σύστημα πεζοδρόμων. | ||
|
| Το αρχαίο τμήμα περιλαμβάνει πληθώρα αρχαιολογικών χώρων (Ακρόπολη, Αρχαία αγορά, Κεραμεικός) και παλαιών συνοικιών (Πλάκα, Θησείο, Μοναστηράκι) που γίνονται αντιληπτά στον διερχόμενο περαστικό, αποτελώντας κομμάτι της καθημερινότητας των Αθηναίων. | ||
|
| Η σύγχρονη εικόνα της πόλης διαμορφώνεται από μνημεία και σπίτια Νεοκλασικού χαρακτήρα, πολυκατοικίες του μοντέρνου κινήματος και σύγχρονα κτήρια. | ||
|
| Πλατείες και μικρά πάρκα γεμίζουν από κόσμο και γίνονται τα κέντρα κάθε γειτονιάς. | ||
|
| Σ’ αυτές διαδραματίζεται η ζωή των Αθηναίων μέρα και νύχτα, με μαγαζιά, ταβέρνες και μπαρ κατά μήκος των δρόμων να συνθέτουν το νυχτερινό τοπίο της πόλης. | ||
|
| Η Αθήνα είναι μια πόλη γεμάτη ζωή, ένα σύνολο από ιστορικά κομμάτια, όπου κανείς περπατώντας μπορεί να εντοπίσει την ιστορική πορεία του Ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. | ||
|
| Athens | ||
|
| Athens is situated in the central part of Greece and is the capital of the contemporary Greek state. It is a central city in Western civilization’s configuration with a turbulent history. | ||
|
| According to mythology, it acquired its name from the goddess Athena after she competed with Poseidon for the nomination of the city’s protector. | ||
|
| Its history is considered to have started in the Neolithic era, though it became a civilization and intellectual center during ancient times, and especially during the Golden Era (500–300 BC), when the foundations of democracy were set and arts and crafts were developed. The achievement that characterized that era was the construction of the Parthenon. Since 146 BC, with the assimilation of Athens into the Roman empire and the spread of Christianity, the city’s glory began to fade out. About 1310 years later, Ottomans occupied it for four hundred years until 1821 when the battle for independence started. During this period, Athens suffered much destruction to monuments of great archeological interest. | ||
|
| Contemporary history begins in 1834 with the proclamation of the city as the new capital of the state, with many facts to mark it, such as the War in Asia Minor (1922), the Second World War, the construction boom of the 1960s, and the entrance into the European Union (1981). | ||
|
| The city consists of two centers, the ancient and the contemporary, which are connected by a system of pedestrian areas. The ancient part contains a plethora of archeological sites (Acropolis, Ancient Agora, Keramikos) and old districts (Plaka, Thisio, Monastiraki) that become perceptible to passersby by being part of the Athenians’ everyday life. | ||
|
| The monuments and houses of Neoclasical character, apartment flats of the modern movement, and contemporary buildings, shape the contemporary image of the city. Plazas and small parks are filled with people and have become the centers of each neighborhood. In them, the life of the Athenians’ day and night takes place, with shops, taverns, and bars along the streets to compose the nighttime landscape. | ||
|
| Athens is a city full of life, a group of historical pieces, where, while walking, one can trace the historical route of Greek civilization from ancient times until today. | ||
|
| Athína | ||
|
| Ι Athína vrískete sto kendrikó tmíma tis Eládas ke apotelí tin protévusa tu sínhronu Elinikú krátus, mia póli- kéndro diamórfosis tu Ditikú politismú, me politárahi istoría. | ||
|
| Símfona me ti mitholoyía, apéktise to ónoma tis apó ti theá Athiná ístera apó sinagonismó me ton Posidóna ya tin anádixi tu prostáti tis pólis. | ||
|
| Ι istoría tis theoríte pos xekiná ídi apó tin Neolithikí epohí, anadikníete ómos se kéndro politismú ke dianóisis katá tin arheótita ke idikótera stin Hrisí epohí (500-300 pCH), opóte ke bíkan ta themélia tis dimokratías ke anaptíhthikan i téhnes ke ta grámata. | ||
|
| Haraktiristikó epítevgma ekínis tis epohís ítan i kataskeví tu Parthenóna. | ||
|
| Apó to 146 pCH, me tin ipagogí tis stin Romaikí aftokratoría ke tin exáplosi tu hristianismú, árhise na xethoriázi i lábsi ke i dóxa tis. | ||
|
| 1310 hrónia argótera, perná stin katohí ton Othomanón ya 400 hrónia, os to 1821 pu xekiná o agónas anexartisías. | ||
|
| Katá ti diárkia aftís tis periódu i Athína ipésti polés katastrofés ke se mnimía megális arheologikís simasías. | ||
|
| Ι sínhroni istoría tis xekiná to 1834 me tin anakírixí tis se néa protévusa tu krátus, me diáfora yegonóta na tin simadévun, ópos i Mikrasiatikí katastrofí (1922), o 2os Pangósmios Pólemos, i ékrixi ikodomikís drastiriótitas to '60 ke i ísodos stin Evropaikí Énosi (1981). | ||
|
| Ι póli apotelíte apó dío kéndra, to arhéo ke to sínhrono, ta opía enónonde mésa apó éna sístima pezodrómon. | ||
|
| To arhéo tmíma perilamváni plithóra arheologikón hóron (Akrópoli, Arhéa agorá, Keramikós) ke paleón sinikión (Pláka, Thisío, Monastiráki) pu yínonde andiliptá ston dierhómeno perastikó, apotelóndas komáti tis kathimerinótitas ton Athinéon. | ||
|
| Ι sínhroni ikóna tis pólis diamorfónete apó mnimía ke spítia Neoklasikú haraktíra, polikatikíes tu mondérnu kinímatos ke sínhrona ktíria. | ||
|
| Platíes ke mikrá párka yemízun apó kósmo ke yínonde ta kéndra káthe yitoniás. | ||
|
| S' aftés diadramatízete i zoí ton Athinéon méra ke níhta, me magaziá, tavérnes ke bar katá míkos ton drómon na sinthétun to nihterinó topío tis pólis. | ||
|
| Ι Athína íne mia póli yemáti zoí, éna sínolo apó istoriká komátia, ópu kanís perpatóndas borí na endopísi tin istorikí poría tu Elinikú politismú apó tin arheótita méhri símera. | ||
Main
|
| Αθήνα | ||
|
| Η Αθήνα βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της Ελλάδας και αποτελεί την πρωτεύουσα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, μια πόλη- κέντρο διαμόρφωσης του Δυτικού πολιτισμού, με πολυτάραχη ιστορία. | ||
|
| Σύμφωνα με τη μυθολογία, απέκτησε το όνομα της από τη θεά Αθηνά ύστερα από συναγωνισμό με τον Ποσειδώνα για την ανάδειξη του προστάτη της πόλης. | ||
|
| Η ιστορία της θεωρείται πως ξεκινά ήδη από την Νεολιθική εποχή, αναδεικνύεται όμως σε κέντρο πολιτισμού και διανόησης κατά την αρχαιότητα και ειδικότερα στην Χρυσή εποχή (500-300 πΧ), οπότε και μπήκαν τα θεμέλια της δημοκρατίας και αναπτύχθηκαν οι τέχνες και τα γράμματα. | ||
|
| Χαρακτηριστικό επίτευγμα εκείνης της εποχής ήταν η κατασκευή του Παρθενώνα. | ||
|
| Από το 146 πΧ, με την υπαγωγή της στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και την εξάπλωση του χριστιανισμού, άρχισε να ξεθωριάζει η λάμψη και η δόξα της. | ||
|
| 1310 χρόνια αργότερα, περνά στην κατοχή των Οθωμανών για 400 χρόνια, ως το 1821 που ξεκινά ο αγώνας ανεξαρτησίας. | ||
|
| Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Αθήνα υπέστη πολλές καταστροφές και σε μνημεία μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας. | ||
|
| Η σύγχρονη ιστορία της ξεκινά το 1834 με την ανακήρυξή της σε νέα πρωτεύουσα του κράτους, με διάφορα γεγονότα να την σημαδεύουν, όπως η Μικρασιατική καταστροφή (1922), ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η έκρηξη οικοδομικής δραστηριότητας το ‘60 και η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1981). | ||
|
| Η πόλη αποτελείται από δύο κέντρα, το αρχαίο και το σύγχρονο, τα οποία ενώνονται μέσα από ένα σύστημα πεζοδρόμων. | ||
|
| Το αρχαίο τμήμα περιλαμβάνει πληθώρα αρχαιολογικών χώρων (Ακρόπολη, Αρχαία αγορά, Κεραμεικός) και παλαιών συνοικιών (Πλάκα, Θησείο, Μοναστηράκι) που γίνονται αντιληπτά στον διερχόμενο περαστικό, αποτελώντας κομμάτι της καθημερινότητας των Αθηναίων. | ||
|
| Η σύγχρονη εικόνα της πόλης διαμορφώνεται από μνημεία και σπίτια Νεοκλασικού χαρακτήρα, πολυκατοικίες του μοντέρνου κινήματος και σύγχρονα κτήρια. | ||
|
| Πλατείες και μικρά πάρκα γεμίζουν από κόσμο και γίνονται τα κέντρα κάθε γειτονιάς. | ||
|
| Σ’ αυτές διαδραματίζεται η ζωή των Αθηναίων μέρα και νύχτα, με μαγαζιά, ταβέρνες και μπαρ κατά μήκος των δρόμων να συνθέτουν το νυχτερινό τοπίο της πόλης. | ||
|
| Η Αθήνα είναι μια πόλη γεμάτη ζωή, ένα σύνολο από ιστορικά κομμάτια, όπου κανείς περπατώντας μπορεί να εντοπίσει την ιστορική πορεία του Ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. | ||
English
|
| Athens | ||
|
| Athens is situated in the central part of Greece and is the capital of the contemporary Greek state. It is a central city in Western civilization’s configuration with a turbulent history. | ||
|
| According to mythology, it acquired its name from the goddess Athena after she competed with Poseidon for the nomination of the city’s protector. | ||
|
| Its history is considered to have started in the Neolithic era, though it became a civilization and intellectual center during ancient times, and especially during the Golden Era (500–300 BC), when the foundations of democracy were set and arts and crafts were developed. The achievement that characterized that era was the construction of the Parthenon. Since 146 BC, with the assimilation of Athens into the Roman empire and the spread of Christianity, the city’s glory began to fade out. About 1310 years later, Ottomans occupied it for four hundred years until 1821 when the battle for independence started. During this period, Athens suffered much destruction to monuments of great archeological interest. | ||
|
| Contemporary history begins in 1834 with the proclamation of the city as the new capital of the state, with many facts to mark it, such as the War in Asia Minor (1922), the Second World War, the construction boom of the 1960s, and the entrance into the European Union (1981). | ||
|
| The city consists of two centers, the ancient and the contemporary, which are connected by a system of pedestrian areas. The ancient part contains a plethora of archeological sites (Acropolis, Ancient Agora, Keramikos) and old districts (Plaka, Thisio, Monastiraki) that become perceptible to passersby by being part of the Athenians’ everyday life. | ||
|
| The monuments and houses of Neoclasical character, apartment flats of the modern movement, and contemporary buildings, shape the contemporary image of the city. Plazas and small parks are filled with people and have become the centers of each neighborhood. In them, the life of the Athenians’ day and night takes place, with shops, taverns, and bars along the streets to compose the nighttime landscape. | ||
|
| Athens is a city full of life, a group of historical pieces, where, while walking, one can trace the historical route of Greek civilization from ancient times until today. | ||
Romanization
|
| Athína | ||
|
| Ι Athína vrískete sto kendrikó tmíma tis Eládas ke apotelí tin protévusa tu sínhronu Elinikú krátus, mia póli- kéndro diamórfosis tu Ditikú politismú, me politárahi istoría. | ||
|
| Símfona me ti mitholoyía, apéktise to ónoma tis apó ti theá Athiná ístera apó sinagonismó me ton Posidóna ya tin anádixi tu prostáti tis pólis. | ||
|
| Ι istoría tis theoríte pos xekiná ídi apó tin Neolithikí epohí, anadikníete ómos se kéndro politismú ke dianóisis katá tin arheótita ke idikótera stin Hrisí epohí (500-300 pCH), opóte ke bíkan ta themélia tis dimokratías ke anaptíhthikan i téhnes ke ta grámata. | ||
|
| Haraktiristikó epítevgma ekínis tis epohís ítan i kataskeví tu Parthenóna. | ||
|
| Apó to 146 pCH, me tin ipagogí tis stin Romaikí aftokratoría ke tin exáplosi tu hristianismú, árhise na xethoriázi i lábsi ke i dóxa tis. | ||
|
| 1310 hrónia argótera, perná stin katohí ton Othomanón ya 400 hrónia, os to 1821 pu xekiná o agónas anexartisías. | ||
|
| Katá ti diárkia aftís tis periódu i Athína ipésti polés katastrofés ke se mnimía megális arheologikís simasías. | ||
|
| Ι sínhroni istoría tis xekiná to 1834 me tin anakírixí tis se néa protévusa tu krátus, me diáfora yegonóta na tin simadévun, ópos i Mikrasiatikí katastrofí (1922), o 2os Pangósmios Pólemos, i ékrixi ikodomikís drastiriótitas to '60 ke i ísodos stin Evropaikí Énosi (1981). | ||
|
| Ι póli apotelíte apó dío kéndra, to arhéo ke to sínhrono, ta opía enónonde mésa apó éna sístima pezodrómon. | ||
|
| To arhéo tmíma perilamváni plithóra arheologikón hóron (Akrópoli, Arhéa agorá, Keramikós) ke paleón sinikión (Pláka, Thisío, Monastiráki) pu yínonde andiliptá ston dierhómeno perastikó, apotelóndas komáti tis kathimerinótitas ton Athinéon. | ||
|
| Ι sínhroni ikóna tis pólis diamorfónete apó mnimía ke spítia Neoklasikú haraktíra, polikatikíes tu mondérnu kinímatos ke sínhrona ktíria. | ||
|
| Platíes ke mikrá párka yemízun apó kósmo ke yínonde ta kéndra káthe yitoniás. | ||
|
| S' aftés diadramatízete i zoí ton Athinéon méra ke níhta, me magaziá, tavérnes ke bar katá míkos ton drómon na sinthétun to nihterinó topío tis pólis. | ||
|
| Ι Athína íne mia póli yemáti zoí, éna sínolo apó istoriká komátia, ópu kanís perpatóndas borí na endopísi tin istorikí poría tu Elinikú politismú apó tin arheótita méhri símera. | ||
Comments
Hide